کد مطلب:210759 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134

امام صادق و ابوالعباس السفاح
چنانچه در تاریخ مفصل اسلام گفتیم بنی امیه در سال 132 سقوط كردند و ابوالعباس سفاح به دستیاری ابومسلم خراسانی بر اریكه خلافت نشست و مركز و پایتخت خود را در عراق در شهرانبار قرار داد.

سفاح تا بر اریكه حكومت استقرار یافت امام صادق را از مدینه دعوت به عراق نمود و چندی پذیرائی كرد و چون خوارق عادات و كرامات و معجزات و علوم و معارفی از او دید با احترام به مدینه برگردانید - و اذیتی نكرد البته باید گفت به اصطلاح امروزی امام صادق را رقیب منصب خود می دانست ولی آن حضرت خود این مقام را رد كرد و نامه ای كه ابومسلم به آن حضرت نوشت تا به نام او دعوت كند امام صادق آن را در شمعی كه مقابلش بود سوزانید و فرمود این كار نشدنی است و لذا ابومسلم كه مأیوس از امام صادق شد برای فرزندان ابراهیم امام عباسی دعوت نمود و ابوالعباس بزرگ آنها بود به خبر امام صادق به این مقام رسید هم از آن حضرت از جهت مقام سیادت و وجهه ملی و محبوبیتش می ترسید مبادا مرم اطراف او را بگیرند و هم نمی خواست اذیتی كرده باشد در هر حال امام صادق را به عراق دعوت كرد و مرخص نمود و احترام كرد.

امام جعفر صادق چند سال معاصر با سفاح بود و دنباله كار خود را گرفت و در نشر اخبار هم چنان ادامه داشت.